Już wkrótce Wi-Fi Alliance wprowadzi na rynek nowy standard – Wi-Fi Direct, który umożliwia dwóm urządzeniem Wi-Fi bezpośrednią komunikację bez pośrednictwa punktu dostępowego. Porównujemy możliwości tego standardu z Bluetoothem i obecnym rozwiązaniem Wi-Fi ad-hoc oraz opisujemy jego słabe strony.
Implementacja modułów Wi-Fi w wielu nowych typach małych urządzeń sprawiła, że możliwość nawiązywania bezpośrednich, bezprzewodowych połączeń stała się jeszcze ważniejsza. Wprawdzie takie możliwości standard Wi-Fi oferuje od dawna, ale brak dodatkowych mechanizmów związanych z wykrywaniem urządzeń bardzo utrudniał korzystanie z tej funkcjonalności w praktyce. Wprawdzie takie rozwiązania, jak UPnP udostępniają potrzebne funkcje i są wbudowane w niektóre urządzenia, ale brakowało jednego powszechnego standardu dostępnego we wszystkich urządzeniach.
Połączenia realizowane w standardzie Wi-Fi Direct, znanym wcześniej jako Wi-Fi Peer-to-Peer, umożliwiają, m.in. udostępnianie plików, drukarek czy synchronizację danych. Wprowadzenie Wi-Fi Direct nie ma na celu zastąpienie tradycyjnych punktów dostępowych czy routerów Wi-Fi. Zadaniem tego standardu jest ułatwienie wymiany danych mobilnym użytkownikom. Pozwoli na łatwe utworzenie połączenia sieciowego między komputerami, gdy użytkownicy znajdują się w terenie.
Od czasu, kiedy organizacja Wi-Fi Alliance zapowiedziała Wi-Fi Direct, wielu producentów chipsetów wyposażyło je już w podobne funkcje bezpośredniej wymiany danych. Przykłady to Atheros Direct Connect, Intel My WiFi Technology oraz Marvel Mobile Hotspot. Każde z tych rozwiązań powinno dać się łatwo zaktualizować do finalnej wersji specyfikacji Wi-Fi Direct.
Urządzenia i zastosowania Wi-Fi Direct
Wi-Fi Direct zamienia urządzenie w swego rodzaju punkt dostępowy, który jest implementacją technologii Wi-Fi Protected Setup, ułatwiającej konfigurację sieci bezprzewodowej.
Kiedy urządzenie znajdzie się w zasięgu sieci Wi-Fi Direct, może się z nią połączyć wykorzystując istniejące protokoły ad-hoc i pobrać informacje o konfiguracji w podobny sposób, jak w przypadku mechanizmu Protected Setup. Nawiązanie połączenie i konfiguracja są tak proste, że zdaniem Wi-Fi Alliance nowy standard może zastąpić w niektórych sytuacjach Bluetootha.
Wszystkie rodzaje urządzeń będą wspierać nowy standard. Mogą to być notebooki, komputery stacjonarne, telefony komórkowe, kamery cyfrowe, konsole do gier, projektory, telewizory, słuchawki, itd. W zależności od urządzenia, może ono mieć wbudowane wszystkie lub jedynie podstawowe funkcje Wi-Fi Direct.
Nowy standard znajdzie wiele zastosowań i będzie używany przez różne aplikacje. Umożliwi szybką wymianę zdjęć między urządzeniami wyposażonymi w moduł Wi-Fi, np. aparatem cyfrowym i telefonem komórkowym. W firmach można wykorzystać ten standard do wymiany danych w terenie czy podczas targów.
Wi-Fi Direct może także ułatwić prostą wymianę plików, nawet jeśli urządzenia znajdują się w zasięgu tradycyjnej sieci Wi-Fi. Przykładowo, będzie można szybko wyświetlić zdjęcia z telefonu na telewizorze. Zamiast udostępniać osobom z zewnątrz hasła do własnej sieci Wi-Fi, wystarczy połączyć te urządzenia bezpośrednio ze sobą.
Nowe urządzenia Wi-Fi będą oficjalnie otrzymywały certyfikat zgodności z Wi-Fi Direct, ale ta technologia jest kompatybilna wstecz ze starszym sprzętem Wi-Fi. Będzie wykorzystywać tę samą częstotliwość i takie same nadajniki radiowe. Niektórzy producenci mogą zdecydować się na publikację aktualizacji oprogramowania i firmware’u, ale nie będzie to konieczne przynajmniej w przypadku podstawowej funkcjonalności Wi-Fi Direct.
Wi-Fi Direct kontra Wi-Fi ad-hoc i Bluetooth
Zasadniczo Wi-Fi Direct jest czymś pomiędzy dwoma istniejącymi technologiami. Oferuje więcej funkcji i jest bardziej dopracowany niż sieci Wi-Fi ad-hoc zdefiniowane w standardzie IEEE 802.11. Jeśli natomiast porównać z Bluetoothem, Wi-Fi Direct oferuje większy zasięg i szybszy transfer.
Jednak najważniejsze różnice pomiędzy Wi-Fi ad-hoc i Wi-Fi Direct dotyczą bezpieczeństwa. W sieciach ad-hoc w większości wersji systemu Windows można wykorzystać tylko szyfrowanie WEP, które jest łatwe do złamania. Wi-Fi Direct obsługuje najnowszą metodę szyfrowania – WPA2 (AES-CCMP).
Podobnie jak sieci Wi-Fi ad-hoc, urządzenie z Wi-Fi Direct będzie kontrolować i zarządzać siecią. Jednak nowy standard zawiera rozszerzenia procesu nawiązywania połączenia między urządzeniami. Czynniki, które mogą być uwzględnione w trakcie tego procesu, to zarządzanie zasilaniem, liczba obsługiwanych połączeń, interfejs użytkownika oraz lista usług oferowanych przez urządzenie.
Wi-Fi Direct oferuje także udoskonalone mechanizmy wykrywania – urządzenie Wi-Fi Direct rozgłasza więcej informacji o sobie i usługach. Użytkownik będzie w stanie, przykładowo, sprawdzić, czy połączenie z określonym urządzeniem Wi-Fi Direct umożliwia drukowanie.
W odróżnieniu od sieci Wi-Fi ad-hoc, niektóre urządzenia Wi-Fi Direct będą w stanie połączyć się z tradycyjną siecią Wi-Fi, a jednocześnie utrzymywać bezpośrednie połączenie w sieci Wi-Fi Direct. To, przykładowo, umożliwi urządzeniom Wi-Fi Direct dostęp do Internetu.
Wi-Fi Direct oferuje także lepsze funkcje zarządzania, niż dostępne obecnie w sieciach Wi-Fi ad-hoc. Przykładowo, administrator sieci będzie mógł tak skonfigurować punkty dostępowe, aby mogły wyłączać urządzenia Wi-Fi Direct lub konfigurować ich parametry, np. wykorzystywane kanały radiowe. To mogłoby, m.in. zredukować interferencje między tradycyjną siecią Wi-Fi, a siecią Wi-Fi Direct.
Urządzenia Wi-Fi Direct będą działać z taką samą przepustowością i zasięgiem, co urządzenia Wi-Fi. Maksymalne wartości wynoszą 200 Mbp/s na odległość ok. 60 metrów. Jest to znacznie więcej, niż oferuje Bluetooth (3 Mbp/s na dystans 10 metrów). To oznacza, że komunikacja między urządzeniami Wi-Fi Direct może odbywać się dużo szybciej.
Bezpieczeństwo sieci Wi-Fi Direct
Jak już wspomnieliśmy, Wi-Fi Direct będzie szyfrować transmisję z wykorzystaniem WPA2 (AES-CCMP). Nie jest jeszcze pewne, ale prawdopodobnie nie będzie trybu Enterprise (RADIUS/EAP), a jedynie tryb Pre-Shared Key (PSK).
Tryb PSK jest podatny na ataki słownikowe na PSK lub na hasło szyfrujące. Żeby zapewnić pełne bezpieczeństwo, należy tworzyć długie i skomplikowane hasła. Jakkolwiek, Wi-Fi Direct może automatycznie tworzyć hasła, więc ta kwestia może w ogóle nie będzie problemem.
Ważne kwestie i zagrożenia związane z Wi-Fi Direct
Część osób uważa, że Wi-Fi Direct zapewni taki sam zasięg, co konwencjonalne sieci Wi-Fi, ale to nie do końca jest prawdą. Urządzenia klienckie będą miały taki sam zasięg i siłę nadawania, ale pomiędzy nimi nie będzie punktu dostępowego czy routera Wi-Fi. Całkowity zasięg sieci Wi-Fi Direct może być dużo mniejszy, niż tradycyjnej sieci Wi-Fi, w zależności od rozmieszczenia urządzeń Wi-Fi Direct. Punkt dostępowy lub router Wi-Fi można umieścić w centralnym miejscu, żeby usprawnić komunikację z każdym klientem. W przypadku Wi-Fi Direct nie ma takiej możliwości.
Chociaż Wi-Fi Alliance zapewnia, że Wi-Fi Dircet będzie zawierać funkcje zarządzania klasy korporacyjnej, a sieć tego rodzaju będzie znajdować się w innej domenie bezpieczeństwa, z pewnością będzie tworzyć nowe płaszczyznę ataku w firmowej sieci.
Wciąż nie wiadomo dokładnie, jak Wi-Fi Direct będzie działać, ale jest bardzo prawdopodobne, że administratorzy sieci nie będą w stanie w pełni kontrolować konfiguracji Wi-Fi Direct w urządzeniach klienckich. To oznacza, że użytkownik będzie mógł świadomie nie nieświadomie stworzyć sieć Wi-Fi Direct w swoim komputerze czy innym urządzeniu, co może dać nieautoryzowany dostęp do tego urządzenia lub do całej sieci.
Poza tym Wi-Fi Alliance zapowiada, że Wi-Fi Direct będzie kompatybilne z obecnymi urządzeniami Wi-Fi, nawet bez aktualizacji oprogramowania. Jednak należy się spodziewać jakiś haczyków i w praktyce pewnie będzie wyglądało to nieco inaczej.
Biorąc pod uwagę proponowane funkcje Wi-Fi Direct, urządzenia, które nie zostaną zaktualizowane, prawdopodobnie umożliwią korzystanie tylko z podstawowych funkcji. Może to oznaczać, na przykład, że tylko zmodernizowane urządzenia będą mogły inicjować połączenia Wi-Fi Direct i zarządzać nimi. Dodatkowo, może to oznaczać, że tylko zmodernizowane urządzenia będą miały zaawansowane funkcje wyszukiwania i zarządzania.
