Od administratorów wymaga się, aby zapewnili jak największą efektywność coraz bardziej złożonego i rozbudowanego środowiska. Tymczasem wirtualizacja i brak odpowiednich narzędzi zarządzania postawiły przed nimi nowe wyzwania.
Przeciętny administrator ma styczność z technologiami wirtualizacji od kilku lat, niektórzy mieli także okazję uczestniczyć we wdrożeniach produkcyjnych, mających na celu konsolidację i redukcję kosztów. Firmy już na etapie wdrożenie osiągają zamierzone korzyści (redukują koszty dzięki konsolidacji), a administratorzy mogą czuć się zadowoleni, że przynoszą wymierne korzyści.
Nie można jednak spoczywać na laurach. Niestety, często administratorzy biorący udział we wdrożeniu wirtualizacji wcześniej zarządzali systemami Windows i nie są później zainteresowani zarządzaniem środowiskiem wirtualnym. Problemy zaczynają się pojawiać się, gdy należy zacząć na bieżąco zarządzać wirtualizacją, np. kontrolować konfigurację wirtualnych maszyn czy rozwiązywać występujące problemy.
Badania i fakty
Firma badawcza Forrester przeprowadziła ankietę wśród 164 osób odpowiedzialnych za wirtualizację w średnich i dużych firmach. Większość spośród ankietowanych uznała brak odpowiednich narzędzi do zarządzania jako barierę w przeprowadzaniu bardziej rozległych wdrożeń wirtualizacji. 64 % respondentów zadeklarowało, że chce uruchamiać więcej wirtualnych maszyn w przeliczeniu na jeden serwer. 57 % wyraziło obawy, że problemy z działaniem aplikacji w jednej wirtualnej maszynie mogą w przyszłości negatywnie wpłynąć na inne wirtualne maszyny. Najczęściej wymienianym problem związanym z zarządzaniem wirtualizacją była możliwość zapobiegania wpływowi krytycznych zdarzeń na wydajność i dostępność. Mimo wysiłków działów IT, problemy są nieuniknione – dlatego odpowiedzi respondentów pokazały, że diagnozowanie problemów jest równie ważne, co zapobieganie.
Wpływ wirtualizacji na zarządzanie konfiguracją
Wirtualizacji daje użytkownikom wiele korzyści, ale w porównaniu z fizyczną infrastrukturą wprowadza dynamikę, która, jeśli nie jest zarządzana poprawnie, prowadzi do szeregu problemów. Temat szybkiego przyrastania liczby wirtualnych maszyn, tzw. server sprawl, jest już dobrze znany i pracownicy odpowiedzialni za wirtualizację z reguły są świadomi, jakie problemy się z nim wiążą. Rzadziej omawia się problemy okresu życia wirtualnych maszyn, która wacha się od kilku minut do kilku lat, oraz ważności zarządzania konfiguracją i rozwiązywania problemów. Wiele firm przykłada wagę do tego, kiedy kończy się żywotność fizycznych serwerów wykorzystywanych w wirtualnym środowisku, ale nie zastanawia się nad kwestią końca cyklu życia wirtualnych maszyn.
Jak więc wirtualizacja wpływa na zarządzanie konfiguracją? Szybkość i skala, z jaką wirtualizacja zdobyła renomę, generuje większą złożoność i ma większy wpływ na zarządzanie konfiguracją, niż cokolwiek innego wcześniej. Możliwość wyłączania wirtualnych maszyn, ich ponownego uruchamiania czy przenoszenia sprawia, że środowisko staje się bardzo dynamiczne. Zmiany w IT zachodzą szybciej, niż w ciągu ostatnich kilkunastu lat.
Wiedząc, że relacje i zależności miedzy różnymi komponentami są najważniejsze, należy szczególnie podkreślić konieczność kontrolowania odpowiedniego dostarczania, instalowania aktualizacji i patchy oraz nowych wersji oprogramowania. Dlaczego jest to takie ważne? Już pojedyncza wirtualna maszyna ma złożoną konfigurację z szeregiem zależności. Przykładowo, jeśli równoważenie obciążenia nie jest skonfigurowane prawidłowo, może spowodować spadek wydajności. Jeśli DRS nie jest skonfigurowany prawidłowo, również mogą pojawić się poważne problemy z wydajnością.
W przeszłości próba sprawdzenia, ile wirtualnych maszyn ma przyporządkowane wiele procesorów wymagało ręcznego sprawdzania konfiguracji i notowania wyników. Już przy kilkudziesięciu wirtualnych maszyn ta metoda staje się nieefektywna. W fizycznym świecie wystarczy zainstalować na serwerach agenty, żeby wiedzieć, gdzie dana maszyna znajduje się w sieci. W przypadku wirtualnych maszyn nie ma tego samego poziomu wymogów i standardów związanych z systemem operacyjnym, zarządzaniem aktualizacjami, itp.
Pytania, które najczęściej stawiają sobie pracownicy działów: jakie maszyny działają, dlaczego, jakie jest ich zadanie, jak szybko się zmieniają, kto je stworzył i jakie zagrożenia mogą je spotkać? Charakterystyczną różnicą pomiędzy fizyczną a wirtualną maszyną jest kontener, w którym działa system operacyjny oraz formaty i mechanizmy ich przenoszenia pomiędzy różnymi stanami (włączanie/wyłączanie).
Zarządzanie konfiguracją szybko staje się jedną z najważniejszych dyscyplin IT, ponieważ nie tylko odpowiada na pytania frapujące pracowników IT, ale również, jeśli wdrożone są odpowiednie narzędzia, zarządzanie konfiguracją pozwala na zmniejszenie ryzyka naruszenia bezpieczeństwa, złamania wymogów prawnych oraz zwiększa dostępność.
Niektórzy mogą mieć wątpliwości, po co zapewniać dostępność maszyn, które nie są w środowisku produkcyjnym? Żeby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba wiedzieć, do czego służą takie maszyny. Być może są wykorzystywane przez pracowników do własnych celów, np. przeprowadzania testów czy przechowywania materiałów demonstracyjnych, potrzebnych podczas spotkań z klientami. Dlatego przestój takich maszyn może mieć znaczące konsekwencje.
Złożoność
Problemy działu IT nie koncentrują się wyłącznie na wirtualizacji, jako nowej technologii. Wynikają one również z czynnika ludzkiego, procesów i narzędzi. W fizycznym świecie był jasny podział kompetencji: serwery, aplikacje, sieci i bezpieczeństwo. Odpowiedzialni za poszczególne obszary pracownicy IT pomagali użytkownikom w wymagających tego sytuacjach. Wirtualizacja stworzyła przekonanie, że pojedyncze osoby mogą obsługiwać cały system. Przykładowo, tworzy się szablony wirtualnych maszyn, którymi można łatwo wymieniać się z kolegami po fachu. Dostarczanie, mapowanie zależności, instalowanie aktualizacji, audyt, to wszystko dynamiczne elementy wirtualnego środowiska.
Narzędzia zarządzania wirtualizacją
Obecnie narzędzia zarządzania wirtualizacją nie są jeszcze tak dojrzałe, jak narzędzia do zarządzania fizyczną infrastrukturą. Wprawdzie dostępne narzędzia do zarządzania i monitorowania wirtualnego środowiska spełniają obecne wymagania, jednak wkrótce zarządzanie konfiguracją stanie się jeszcze ważniejsze, ponieważ wirtualizacja wykracza już poza samą konsolidację serwerów.
Jakie są obecnie tzw. dobre praktyki zarządzania wirtualizacją? Jednym z głównych tematów dyskusji administratorów wirtualizacji i użytkowników aplikacji jest to, jak dużo zasobów powinno się przydzielać wirtualnym maszynom. Użytkownicy aplikacji chcą otrzymać tak dużo zasobów, jak to tylko możliwe. Z drugiej strony, administratorzy koncentrują się na przydzielaniu wirtualnym maszynom tylu zasobów, ile faktycznie one potrzebują.
Tworzenie infrastruktury zarządzania
Ambitnym, ale osiągalnym celem, jest redukcja kosztów poprzez zwiększanie liczby wirtualnych maszyn działających w przeliczeniu na jeden serwer, bez obniżenia wydajności i dostępności. Aby osiągnąć ten cel, należy wybrać spośród dostępnych narzędzi zarządzanie te, które spełniają poniższe wymagania:
- Agregowanie informacji – narzędzie do zarządzania musi zbierać dane z wielu maszyn wirtualnych i fizycznych, aby stworzyć kompletny obraz zagadnień, które mogą wpływać na wydajność lub dostępność. Wiele starszych narzędzi potrafi korzystać z agentów zainstalowanych w poszczególnych wirtualnych maszynach, ale nie potrafi stworzyć obrazu całości środowiska. Staje się to problemem, gdy jakieś zdarzenia spoza wirtualnych maszyn wpływają na ich działanie. Dlatego narzędzie do zarządzania wirtualną infrastrukturą musi zbierać dane ze środowiska fizycznego i wirtualnego. Administrator otrzymuje całościowy widok środowisko i jego stanu, bez konieczności sprawdzania danych w różnych miejscach.
- Konsolidacja zadań zarządzania – szczególnie w dużych centrach danych będzie rosła liczba używanych hypervisorów, ponieważ producenci będą oferować coraz bardziej atrakcyjne alternatywy dla rozwiązań VMware, które obecnie niemal zmonopolizowały rynek wirtualizacji. W ciągu najbliższych dwóch lat narzędzia do zarządzania wirtualizacją będą musiały zostać zintegrowane z najpopularniejszymi platformami wirtualizacji.
- Zautomatyzowane podejmowanie decyzji – zarządzanie dużą liczbą wirtualnych maszyn wymaga przynajmniej podstawowej automatyzacji najczęstszych zadań, jak instalowanie aktualizacji czy dostarczanie. Aby zapewnić maksymalne wykorzystanie zasobów, narzędzia zarządzania muszą szybko wykrywać i naprawiać problemy, usuwając również ich przyczynę.
